تشخیص صرع و ارزیابی داروها ضد صرعی توسط تجزیه و تحلیل بخش استراحت نوار مغزی کمی در مردان و زنان بیمار

سابقه و هدف: امروزه، به دلیل پیشرفت ابزارهای الکتروفیزیولوژی، ثبت و کمی سازی نوار مغزی میسر شده است. افزایش الگوهای تکراری در نوار مغزی به عنوان یک سری های زمانی، دال بر بروز هیپرسینکورونیزاسیون نورونی و صرع است. وقوع این پدیده را می توان توسط محاسبه ضرایب خودتشابهی ارزیابی کرد. در این پژوهش، تشخیص صرع، اثر بخشی داروها ضد صرع به صورت وابسته به جنس با محاسبه این ضرایب صورت گرفته است. مواد و روش ها: ضریب های خود تشابهی آلفا یک و دو و ملاک های نو و اتا توسط روش حذف شیب برای دو دقیقه از نوار مغزی ثبت شده در حالت استراحت 16 نفر (8 مرد و 8 زن) سالم و 21 نفر (8 مرد و 13زن) بیمار مبتلا به صرعی جنرالیزه دریافت کننده داروهای ضد تشنجی محاسبه شدند. معیار توده بدنی و نسبت دور کمر به لگن تمامی این افراد نیز محاسبه شد. یافته ها: معیارهای متابولیک گروه ها تفاوت معنی دار با هم نداشتند. ضریب خودتشابهی آلفا دو گروه بیماران با سالم تفاوت معنی دار (05/0p<) داشت. ملاک های نو و اتا بیماران با سالم بدون در نظر گرفتن جنسیت، تفاوت معنی دار (05/0p<) داشتند. ملاک اتا گروه مردان صرعی و سالم تفاوت معنی دار (05/0p<) داشتند. نتیجه گیری: این ضرایب و ملاک ها توان تشخیص بیماران صرعی از سالم را حتی پس از مصرف داروها ضد تشنجی دارا هستند. هم چنین، نتایج نشان می دهند که داروهای ضد صرعی در زنان موثرتر از مردان باعث سرکوب هیپرسینکورونیزاسیون نورونی در نوار مغزی می شوند